Al vaker geschilderd terwijl de lucht al begon te kleuren, maar nu ben ik op pad met een andere missie... en dat is de nacht. Geen wandelaars meer en de laatste fietsers komen nog voorbij. Op het gekwetter van de meerkoetjes na is het muisstil. Mist trekt op en ik krijg natte voeten, maar wat heerlijk om dan in alle rust te kunnen werken. Zelfs in de duisternis met de vele sterren is het een uitdaging om te zoeken naar het licht die er altijd is. Kortom er zullen meer van deze "Night shifts" volgen....

Vandaag in de Texelse Courant... dat is natuurlijk altijd fijn :-)Voor mij dit keer dubbel leuk, omdat er een foto is gebruikt van mijn meest favoriete plek op Texel bij de steiger van Sil. Eindelijk heb ik daar weer lekker kunnen schilderen. Lange tijd werd er gewerkt aan het gemaal dus was het er één grote bouwput, maar nu zijn de bouwmachines weg en is er voor mij weer de ruimte om er te schilderen... 

Net weer thuis van het mooie Texel, waar we bij Galerie Posthuys in De Koog mijn schilderproject Paintbox Project hebben opgehangen. Het was een aardige klus om ruim honderd schilderijtjes als één blok op te hangen. Het beeld dat ik ermee voor ogen had is helemaal uitgekomen. De gemaakte paneeltjes heb ik nooit eerder vertoond of te koop aangeboden en met zijn allen vormen ze samen een soort timelapse in verf. Nu is het eindelijk zover en zijn ze voor het eerst te zien in de grote zaal van Galerie Posthuys op Texel. U bent van harte welkom!

Bijna is het zover... honderd van de door mij gemaakte Paintbox Project paneeltjes zullen vanaf 2 september te zien en te koop zijn bij Galerie Posthuys op Texel.  Dat betekent inlijstwerk... heel veel inlijstwerk, gelukkig heb ik fijn kunnen samenwerken met Art Center Regenboog uit Nijverdal die alle baklijstjes op tijd geleverd heeft. Op dit moment zie ik het vorm krijgen in ons atelier en is het beeld wat ik voor ogen had al een beetje zichtbaar. Maar binnenkort op die mooie grote wand in de galerie zal het pas echt goed te zien zijn! Ook ik ben benieuwd en verheug me erop. Met het project ga ik gewoon door, dus het zal blijven groeien... 

Nu het zo warm is zoek ik de beschutting van het bos. Dat is prima te doen en waanzinnig rustig. Ik kan lekker doorwerken terwijl er heel af en toe  een enkele wandelaar voorbij komt. Ook in het bos smelt ik samen met de natuur en niet door de warmte hoor, maar gewoon doordat ik lang op een zelfde plaats sta.  Een klein bosmuisje scharrelt onder de bladeren naast me en komt soms zelfs even te voorschijn. Zo gezellig..

Via Facebook kreeg ik dit artikeltje dat in de Weekendkrant stond toegestuurd door Gerrie. Daar stond ik onlangs aan een woeste zee te schilderen in Katwijk en ja het klopt echt "tegen de wind in". Het ziet er zo lekker zonnig uit, maar er stond toch echt een straf windje. (windkracht 6 tot 7) Ondanks het onstuimige weer waren het fijne werkdagen,  goed georganiseerd door de organisatie. Eindelijk ook weer eens gezellig met een aantal collega's samen geweest waar weer vele mooie gesprekken uit voort vloeiden. Daar kun je weer een tijdje op teren :-)

Na maanden van sluiting gaat de Stichting Kunstvereeniging Katwijk weer aan de slag met een alternatieve schildersweek 'Katwijk En Plein Air 2020'. Vanaf 27 juni komen er meerdere kunstenaars naar Katwijk om te schilderen. Zelf start ik ook op 27 juni en ben ik dus een aantal dagen op het strand van Katwijk aan het werk. Heerlijk weer op de vloedlijn, het water over de voeten, de snelle luchten en vooral de ZEE! Alle verse werken komen te hangen in het DUNA-atelier dat op zaterdag 4 juli 2020 weer open gaat en daar bent u dan ook van harte welkom! 

Op social media wordt er nog wel eens gevraagd hoe ik dat dan doe met die grote formaten? Het is en blijft een kwestie van durven en gewoon doen. Met simpele hulpmiddelen en een goede ezel kom je een heel eind. Aan mijn ezel hangt altijd een zware tas met grote tubes verf. En bij wat meer wind zeker ik mijn ezel nog extra met een ouderwetse spin en grondankers uit een kampeerwinkel. Op het strand is het natuurlijk nog makkelijker, een paar plastic zakken met zand hangend aan de ezel en schilderen maar. Bomen en paaltjes kunnen ook prima als ezel dienen, dus volop mogelijkheden kijk maar eens goed rond. En ja een beetje sjouwen hoort er dan ook bij. Heb je geen zin om te zeulen met je spullen? Dan kun je ook met een pochade gaan werken. Met een handzame pochade set werk ik zelf ook regelmatig dan kan ik wel kilometers lopen en kleinere formaten schilderen. Daarin volg ik altijd mijn gevoel van dat moment en wat dan ook afhankelijk van de omstandigheden het meest handig is.

Al bijna 10 jaar wonen we in Lochem en hier werd ik verliefd op het riviertje de Berkel. In alle jaargetijden ben ik daar op mijn vaste stek te vinden. Een paar kilometer stroomafwaarts staat het prachtige Museum Staal dat zijn naam ontleent aan de bekende dichter/landbouwkundige A.C.W. Staring die in deze streek woonde. Toen mij werd gevraagd met ruim twintig Berkelschilderijen deel te nemen aan de tentoonstelling "Berkel in Beeld" kon ik natuurlijk geen nee zeggen. Staring schreef over deze rivier, ik schilder de rivier en Museum Staal laat dit alles en nog veel meer over de Berkel in een bijzonder mooie tentoonstelling samensmelten.  (Te zien t/m 28 maart 2021) 

Het schilderij "Yesterday" is op weg naar Alabama (VS), extra leuk en speciaal is dat de koper schreef dat hij mij in 2016 heeft ontmoet aan de waterkant tijdens een wandelvakantie. Het was stormachtig weer, maar we hadden een fijn en goed gesprek. Al die tijd had hij mijn kaart bewaard en heeft nu dit werk aangekocht. Het was dus niet Yesterday, maar zo voelt het bijna wel en misschien ontmoeten we elkaar weer eens aan de waterkant. 

Met veel plezier ben ik intussen ook aan het werk met een serie "kleintjes" van 14 x 14 cm, een aantal daarvan zal vanaf 2 augustus t/m 27 augustus 2020 in de 3e Magnifieke Miniaturen Tentoonstelling bij Museum Møhlmann te zien zijn. De expositie ‘In het spoor van Jan Mankes’ die nu bij Museum Møhlmann loopt wordt verlengd en kunt u dus vanaf 31 juli samen met de 3e Editie van Magnifieke Miniaturen zien. Kortom de moeite waard om af te reizen naar Appingedam en heerlijk in alle rust in een uniek museum met veel bewegingsruimte te kunnen genieten van het werk van Jan Mankes  en de "kleintjes" van vele collega’s en natuurlijk ook van mijzelf. 

Mensen die mijn blog wel eens hebben gelezen of die me in het veld hebben gesproken hoef ik vast niet meer uit te leggen waarom het  plein air schilderen voor mij zo belangrijk is. Het is en blijft een voedingsbodem en een onuitputtelijke bron van inspiratie. Vele malen sta je dan  langs dezelfde waterkant, maar keer op keer is de natuur zo divers. Door bewust te kiezen om de natuur in haar puurste vorm op mijn manier weer te geven geeft me dat zoveel vrijheid. Dan mag je even samensmelten met de natuur en ben ik weer in mijn  element. Met vandaag de roep van de koekoek en de actieve geelgors die me continue op de 5e Symfonie van Beethoven trakteert...