Het gekke is dat zodra het weer wat kouder wordt het bij mij nog meer gaat kriebelen om naar buiten te gaan om te schilderen. Ik schilder natuurlijk het hele jaar door in alle seizoenen, maar als het begint te vriezen dan bekruipt er me bijna een soort koorts...
In rap tempo veranderen de kleuren en de natuur maakt zich op voor de winter. Grauwe ganzen die ik normaal niet veel zie scholen samen in de vorstige velden naast me. Een veel voorkomende vraag van voorbijgangers is de vraag of ik het niet koud heb. Maar met een flinke pak kleren, goede schoenen en een kingsize skipak die werkt als overall is het prima te doen. Mijn grootste geheime wapen? die zit in een thermosfles: warme koffie! heerlijk!