Ondanks de wind wilde ik vandaag heel graag naar Svanhalla Hamn om te schilderen. De vele rotsen, wijdsheid en de mooie rietpartijen trekken me elke keer aan, nu extra met het frisse lente groen. In verband met de wind was mijn ezel was nog even lastig te verankeren op de rotsachtige ondergrond, maar gelukkig had ik ook mijn extra pochadetas bij me, die kon dus mooi als zandzak dienen!
Hierdoor kon ik rustig verder schilderen op het grote doek, in de zon met vele nieuwsgierige reigers als gezelschap...
Jeetje, wat een prachtige plek, geen mens, ultieme rust...
Herrons talking, olieverf op doek, 80 x 100 cm, 2025