Als enige op het parkeerplaatsje trek ik mijn schilderkleren aan, het is wat grijs en nat, maar de Berkel lokt alweer. Goed ingepakt en met een mijnwerkerslamp al op mijn hoofd ga ik het veld in. Het vaste meerkoetje ziet me aankomen en begroet me...
alsof hij tegen me zeggen wil: "ben je niet te laat?"... Nee fluister ik "ik ga juist beginnen" en zet nog bij daglicht mijn pochade op. De rest van de spullen leg ik op orde om me heen zodat ik straks in het donker niets vergeet. Geen verkeer, geen wandelaars, en totaal geen drukte. Aan de waterkant snuft een rat en het meerkoetje waakt... yes mijn Night Shift is weer begonnen!
"Alone in the dark" oil on canvas, 24 x 30 cm, 2020. #pleinair
Reactie plaatsen
Reacties
Jij bent niet te stuiten in je werk ieder moment pak je aan doe je dat 7 dagen in de week je ben bijzonder in weer en wind in nacht en ontij en jij bent er met natuurlijke werken ga zo door vele mensen genieten van jou werk groet jan
Dag Jan, Hartelijk dank voor je mooie reactie! ik waardeer dat zeer. Het is heerlijk om erop uit te gaan om te schilderen. (Het moet wel aardig droog zijn) Maar dat lukt wel voor het grootste gedeelte van het jaar :-) nogmaals dank en groet, Sonja